BİR GÜN SABAH SABAH
bir gün sabah vakti kapıyı çalsam ,
uykudan uyandırsam seni :
ki , daha sisler kalkmamıştır haliç’ten.
vapur düdükleri ötmededir.
etraf alacakaranlık ,
köprü açıktır henüz.
bir gün sabah sabah kapıyı çalsam…
yolculuğum uzun sürmüş oldukça
gece demir köprülerden geçmiştir tren.
dağ başında beş-on haneli köyler ,
telgraf direkleri yollar boyunca
koşuşup durmuş bizle beraber.
şarkılar söylemişim pencereden ,
uyanıp uyanıp yine dalmışım.
biletim üçüncü mevki ,
fakirlik hali.
lületaşından gerdanlığa gücüm yetmemiş ,
sana sapanca’dan bir sepet elma almışım…
ver elini haydarpaşa demişiz ,
vapur rıhtımdadır pırıl pırıl ,
hava hafiften soğuk ,
deniz katran ve balık kokulu
köprüden kayıkla geçmişim karşıya ,
bir nefeste çıkmışım bizim yokuşu…
bir gün sabah sabah kapıyı vursam ,
– kim o ? dersin uykulu sesinle içerden.
saçların dağınıktır , mahmursundur.
kim bilir ne güzel görünürsün sevgilim ,
bir sabah vakti kapıyı çalsam ,
uykudan uyandırsam seni ,
ki , daha sisler kalkmamıştır haliç’ten.
fabrika düdükleri ötmededir.
TURGUT UYAR
(Büyük Saat , Bütün Şiirleri – Turgut Uyar , YKY yayınları ,Mayıs 2002)
